Zioła Chińskie

Ziołolecznictwo kiedyś. W kulturze europejskiej posługiwanie się ziołami leczniczymi było czymś naturalnym i stosowanym przez wieki. Już około roku 1100 n.e. mnisi z Canterbury kopiowali księgę "Apuleis" będącą niejako podręcznikiem ziołolecznictwa i w ten sposób przyczyniali się do rozszerzania wiedzy na temat uzdrawiania ziołami. Klasztory były na ówczesne czasy niekiedy jedynymi punktami oświaty, w których gromadzono pisma, między innymi o tematyce leczniczej.

Ziołolecznictwo dzisiaj. Na calym świecie jest ponad 20.000 rodzajów roślin, które są używane w celach medycznych. Wciąż jesteśmy świadkami wytwarzania coraz to nowych produktów kosmetycznych i do pielęgnacji skóry na bazie przeróżnych składników. Na przykład świeże pomidory albo ananas potrafią usunąć martwe komórki skóry już po kilku minutach. Olej marchwiowy i sok z aloe vera potrafią skutecznie eliminować szkodliwe ultrafioletowe promienie słoneczne, które najbardziej mają wpływ na starzenie się skóry. Rumianek i rabarbar można z powodzeniem stosować do rozjaśniania włosów, henna daje włosom ciepły, czerwony kolor, a indygo nadaje się do farbowania na niebiesko.

W dzisiejszym świecie panuje często opinia, że można zrozumieć naturę poprzez podzielenie jej na poszczególne części i naukowe zanalizowanie tych części. Botanika jest tą dyscypliną, która patrzy na rośliny i ich złożoną budowę, podczas gdy chemia analizuje chemiczne składniki znajdujące się w roślinach i izoluje aktywne składniki. Gdy naukowcy w ten sposób wypracowują swoje teorie, z wąsko definiowanych hipotez, jest możliwe, że uchodzą ich uwadze niewytłumaczalne często działania roślin na organizm człowieka. Wielu naturalnych uzdrowicieli już od dawna twierdziło, że to cała roślina jest ważna dla uzdrawiania człowieka, a nie tylko jakieś wyodrębnione z niej składniki, które roślina zawiera w sobie. Fizyka kwantowa, która bardziej skupia się na procesach zachodzących w naturze, aniżeli tylko na poszczególnych częściach natury, do pewnego stopnia potwierdza tą teorię, gdyż naprowadza na nowe tory myślenia w dziedzinie chorób i dysharmonii zachodzących w organiźmie człowieka.

Ziołolecznictwo a choroby. Wielość ziół i środków ziołowych daje możliwość stosowania terapii naturalnej w przypadkach niemalże wszystkich chorób. Oczywiście stosowanie ziół jest szczególnie skuteczne i bezpieczne, jeśli jest dokonywane w konsultacji z lekarzem i za jego zgodą.

Obecnie można dokonać następującego podziału chorób, które skutecznie da się leczyć ziołami i preparatami ziołowymi:

• Choroby serca i naczyń
• Choroby układu oddechowego
• Choroby przewodu pokarmowego
• Choroby wątroby, dróg żółciowych i trzustki
• Choroby układu moczowego
• Choroby przemiany materii
• Choroby narządu ruchu
• Choroby alergiczne
• Choroby kobiece
• Choroby wieku starczego
• Choroby skóry
• Choroby gardła, nosa, krtani i uszu
• Choroby jamy ustnej
• Choroby oczu
• Choroby neurologiczne

Przed użyciem ziół, suplementów lub podjęciem innych działań terapeutycznych, zalecamy również konsultacje ze swoim lekarzem. Zarówno TCM jak i medycyna konwencjonalna mają swoje ograniczenia. Są dziedziny, w które musi wkroczyć medycyna konwencjonalna np. chirurgia czy przypadki ostrych stanów niewydolności organizmu, lecz są obszary, w których to właśnie TCM zdziałać może wiele więcej a są to: stany przed chorobowe czy schorzenia przewlekłe, kiedy konwencjonalne leczenie nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Diagnoza w medycynie chińskiej nie ma nic wspólnego z medycyną konwencjonalną. Jeśli dowiemy się, że mamy niedobór energii w śledzionie lub nerkach, to nie znaczy, że istnieje biomedyczny problem z tym narządem. Tak zwane alternatywne formy leczenia, zgodnie z obowiązującym prawodawstwem w zakresie ochrony zdrowia, nie są uznawane za formy terapii leczniczej. Jedynie lekarz uprawniony jest do leczenia i diagnozowani, a każdą formę terapii należy z nim skonsultować.